انار شیرین منبع شناخته شده ای از مواد مغذی ارزشمند است؛ حاوی تانن های قابل هیدرولیز، تانن های تغلیظ شده، فلاونول ها، آنتوسیانین ها و اسیدهای فنولیک و آلی است.
ترکیباتی که مورد مطالعه قرار گرفته اند و با فواید سلامتی متعددی در برابر بیماری ها مرتبط هستند؛ علاوه بر این، با مقدار pH پایین (معمولاً <4.0)، اسیدیته نسبتاً بالا (حتی تا 20 گرم اسید سیتریک در لیتر آب میوه) و محتوای قند (عمدتاً فروکتوز و گلوکز) 70-180 مشخص می شود.
g/L. ترکیب دقیق میوه به عوامل زیادی مانند رقم، شرایط خاک، آب و هوا، مرحله رسیدگی، تکنیک های کشت، شرایط فرآوری و شرایط نگهداری بستگی دارد.
قسمت خوراکی میوه حداقل 50 درصد میوه (40 درصد آریل و 10 درصد دانه) و بقیه پوست غیر خوراکی است؛ پوست‌ها منبع فنولیک‌ها، مواد معدنی و پلی‌ساکاریدهای پیچیده هستند، در حالی که آریل‌ها، جدا از آب (85%)، حاوی قند، پکتین، اسیدهای آلی، فنولیک‌ها و فلاونوئیدها هستند که عمدتاً آنتوسیانین‌ها هستند.
دانه ها حاوی پروتئین ها، فیبرهای خام، ویتامین ها، مواد معدنی، پکتین، قندها، پلی فنل ها، ایزوفلاون ها هستند و روغنی که از آنها به دست می آید (12 تا 20%) با محتوای بالای اسیدهای چرب غیراشباع چندگانه مانند اسیدهای لینولنیک و لینولئیک مشخص می شود و همچنین سایر لیپیدها مانند اسید پونیسیک، اسید اولئیک، اسید استئاریک و اسید پالمیتیک.
خانواده تانن های قابل هیدرولیز شامل دو عضو الاژیتانن و گالوتانن است که می توانند به ترتیب به الاژیک و گالیک اسید هیدرولیز شوند از یک طرف، الاژیتانین ها بیشتر در پریکارپ، دانه ها، گل ها و پوست درخت وجود دارند، در حالی که از طرف دیگر، گالوتانین ها بیشتر در برگ ها وجود دارند. پونیکالاگین، ماده ای متعلق به خانواده الاژیتانین ها، مسئول بیش از نیمی از اثر آنتی اکسیدانی آب انار است.
در طی مسیر هضم، الاژیتانین ها توسط فلور روده به اورولیتین ها تبدیل می شوند. سایر موادی که در آب انار وجود دارند، اسیدهای فنولیک، عمدتاً اسید گالیک و اسید الاژیک (که متعلق به اسیدهای هیدروکسی بنزوئیک هستند) و همچنین اسید کافئیک، اسید کلروژنیک و اسید p-کوماریک (که متعلق به اسیدهای هیدروکسی سینامیک هستند) هستند
