رب انار یک ترکیب فوق‌العاده پیچیده و شربتی است که یک عنصر اصلی در شربت‌های خاورمیانه است. در واقع، در برخی از نقاط جهان، یک بطری چسبناک رب انار روی میز آشپزخانه در کنار روغن زیتون محل اقامت دائمی دارد. فهمیدن دلیل آن آسان است.
اگر تا به حال برای از بین بردن دانه‌های انار گرانبها مبارزه کرده‌اید و به نظر می‌رسید که انگار صحنه جنایت را ترک کرده‌اید، طعم شیرین و شیرینی انار را می‌شناسید که همیشه ارزش مبارزه را دارد.
برخی از مردم فکر می کنند رب انار خانگی یزد همان شربت گرانادین است، اما این کاملاً درست نیست: گرانادین (به فرانسوی «انار») حاوی مواد افزودنی مانند شربت ذرت و رنگ خوراکی قرمز است.
این مایع تیره و چسبناک با پختن آب انار تازه تا زمانی که طعم ترش ترکیده شود و بافتی متناسب با قسمت «رب » نامش داشته باشد، به دست می‌آید.
در حالی که رب انار از خاورمیانه می آید، این روزها یافتن یک بطری در قفسه های فروشگاه های مواد غذایی کار سختی نیست. همچنین به راحتی به صورت آنلاین در دسترس است. ممکن است آن را به نام شربت انار یا کنسانتره انار ببینید.
اگر آماده‌اید خودتان آن را امتحان کنید، از این راهنما برای رب انار استفاده کنید تا بدانید چگونه از آن استفاده کنید و حتی خودتان آن را درست کنید.
با وجود نامش، رب انار طعم شیرین رب معمولی را ندارد. در واقع، می تواند بسیار ترش و کاملا اسیدی باشد. کیفیتی درخشان و گاه قابض شبیه آبلیمو و سماق دارد.
این طعم ها شربت را راهی عالی برای متعادل کردن دسرهای شیرین با کمی اسید خشک کننده می کند. همچنین به این معنی است که مقدار کمی باعث می شود.
به خصوص اگر شربت را روی وعده های غذایی خام یا تازه مانند سالاد و دیپ می ریزید. برای غذاهای پخته شده می توانید از بیشتر استفاده کنید.
