دماسنج ها با استفاده از موادی که در هنگام گرم شدن یا سرد شدن به نوعی تغییر می کنند، دما را اندازه گیری می کنند. در دماسنج جیوه ای یا الکلی، مایع با گرم شدن منبسط می شود و زمانی که سرد می شود منقبض می شود.
بنابراین طول ستون مایع بسته به دما طولانی تر یا کوتاه تر است. تب سنج جیوه ای مدرن در واحدهای دمایی استاندارد مانند فارنهایت یا سانتیگراد کالیبره می شوند.
در جامعه امروزی، اندازهگیری دمای بدن میتواند به سادگی کلیک یک دکمه باشد یا با دماسنجهایی که زیر زبان قرار میدهید و منتظر دمای فعلی میشوید، کمی وقتگیرتر باشد.
دماسنج هایی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند دماسنج های دیجیتالی هستند که زیر زبان قرار می دهید. آنها دقیق هستند و زمان زیادی طول نمی کشد تا دمای فرد را بدست آورید.
هنوز هم از دماسنج استفاده می شود که در آن زیر زبان قرار می دهید و با توجه به ارتفاع ماده قرمز رنگ در مرکز استوانه شیشه ای، دما را حدس می زنید.
این می تواند ایده بسیار خوبی از دمای فعلی به شما بدهد، اما همیشه نمی تواند دقیق باشد. در نهایت، جدیدترین دماسنج دیجیتالی وجود دارد که در آن پروب را به آرامی در گوش قرار میدهید.
یک دکمه را فشار میدهید و دمای فرد در کمترین زمان مشخص میشود. با این فناوری و روشهای اسکن سریعتر، دماسنجهای دیجیتال فوری گوش بهترین ابزار اندازهگیری دما را به شما ارائه میدهند. این پیشرفته ترین دماسنج زمان امروزی است.
اولین دماسنج ها دماسنج نامیده می شدند و در حالی که چندین مخترع نسخه ای از ترموسکوپ را به طور همزمان اختراع کردند، مخترع ایتالیایی Santorio Santorio اولین مخترعی بود که مقیاس عددی را روی دستگاه قرار داد.