روغن کنجد یک روغن گیاهی خوراکی است که از دانه های کنجد به دست می آید. این روغن یکی از اولین روغن های گیاهی شناخته شده است.
تولید انبوه روغن ارده کنجد اردکان مدرن در سراسر جهان به دلیل فرآیند برداشت دستی ناکارآمد برای استخراج محدود است. روغن تهیه شده از دانه های خام، که ممکن است به صورت سرد فشار داده شود یا نباشد.
به عنوان روغن پخت و پز استفاده می شود. روغن تهیه شده از دانه های برشته شده به دلیل عطر و طعم آجیلی متمایز آن استفاده می شود، اگرچه ممکن است برای سرخ کردن نامناسب باشد که طعم آن را سوخته و تلخ می کند.
از نظر تاریخی، کنجد بیش از 5000 سال پیش به عنوان یک محصول مقاوم به خشکی کشت می شد که قادر بود در جایی رشد کند که سایر محصولات با شکست مواجه شدند.
دانه های کنجد یکی از اولین محصولاتی بود که برای تولید روغن فرآوری شد و همچنین یکی از اولین چاشنی ها بود. کنجد در طول تمدن دره سند کشت می شد و محصول اصلی روغن بود. احتمالاً در حدود 2500 سال قبل از میلاد به بین النهرین صادر شده است.
دانه‌های کنجد توسط یک کپسول محافظت می‌شوند که تنها زمانی می‌ترکد که دانه‌ها کاملاً رسیده باشند، فرآیندی که به آن خشک شدن می‌گویند.
زمان انقباض متفاوت است، بنابراین کشاورزان گیاهان را با دست برش داده و آنها را در یک موقعیت عمودی کنار هم قرار می دهند تا به رسیدن ادامه دهند، تا زمانی که همه کپسول ها باز شوند.
کشف یک جهش ناپذیر (مشابه دانه های خانگی غیرشکن) توسط لانگهام در سال 1943 کار را برای توسعه گونه ای پرمحصول و مقاوم در برابر انقباض آغاز کرد. اگرچه محققان پیشرفت های قابل توجهی در اصلاح کنجد داشته اند.
