آنتی اکسیدان های موجود در رویبوس با قلب سالم تر مرتبط هستند. ممکن است به طرق مختلف اتفاق بیفتد. اول، نوشیدن چای رویبوس ممکن است با مهار آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) اثرات مفیدی بر فشار خون داشته باشد.
ACE به طور غیرمستقیم چای ترش خشک فشار خون را با ایجاد انقباض عروق خونی افزایش می دهد. در یک مطالعه روی 17 نفر، نوشیدن چای رویبوس فعالیت ACE را 30 تا 60 دقیقه پس از مصرف مهار کرد.
با این حال، این به هیچ تغییری در فشار خون ترجمه نشد.شواهد امیدوارکننده تری وجود دارد که نشان می دهد چای می تواند سطح کلسترول را بهبود بخشد.
در مطالعه‌ای بر روی 40 فرد بزرگسال دارای اضافه وزن در معرض خطر بالای بیماری قلبی، شش فنجان چای رویبوس روزانه به مدت شش هفته باعث کاهش کلسترول LDL “بد” و در عین حال افزایش کلسترول “خوب” HDL شد.
سطح کلسترول سالم محافظت بیشتری در برابر بیماری های قلبی مختلف از جمله حملات قلبی و سکته ایجاد می کند. مطالعات لوله آزمایش نشان می دهد.
آنتی اکسیدان های کوئرستین و لوتئولین که در چای رویبوس وجود دارند، می توانند سلول های سرطانی را بکشند و از رشد تومور جلوگیری کنند.
با این حال، مقدار کورستین و لوتئولین در یک فنجان چای بسیار کم است. بسیاری از میوه ها و سبزیجات منابع بسیار بهتری هستند.
بنابراین، مشخص نیست که آیا رویبوس به اندازه کافی از این دو آنتی اکسیدان را در خود جای داده است یا خیر، و اینکه آیا آنها به اندازه کافی توسط بدن شما جذب می شوند تا فوایدی را به همراه داشته باشند.
